Ο Αλέξης ξεκόλλησε

22/08/2015

Το σημείο στίξης στον τίτλο τον αφήνω στον αναγνώστη. Μπορεί να είναι τελεία, θαυμαστικό, ερωτηματικό, ή αποσιωπητικά. Μπορεί να είναι ακόμα και κάποιο emoticon! Θα φανεί και από τις εξελίξεις. Πάντως από τον καιρό που έγινε η παρότρυνση της μαμάς, «Αλέξη ξεκόλλα» στον πιτσιρικά που…έπαιζε με τα τρενάκια, δεν πέρασε πολύς καιρός.

Τότε ο «πρόθυμος εγγυητής» και «αναγκαίος» Παναγιώτης Καμμένος, αγκάλιαζε τον μικρό Αλέξη, του έδειχνε πότε θα πρέπει να επιταχύνει και πότε να φρενάρει το τρενάκι του, χωρίς να το βγάλει από τις ράγες. Ένα πετυχημένο σποτ που μάλλον έβαλε τους ΑΝΕΛ στη Βουλή και έκανε πραγματικότητα την προαναγγελθείσα προφητεία (ή συμφωνία;) με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Ο πραγματικός Αλέξης μέσα σε λίγους μήνες, έδειξε ότι μερικές φορές μπορείς να πετάξεις το τρένο από τις ράγες, ακόμα και με την επιβράδυνση! Το ίδιο μπορείς να κάνεις με τη…δημιουργική ασαφή οδήγηση, ή ακόμα και με τη φαντασίωση ότι οδηγείς στα καταπράσινα λιβάδια, ενώ πρέπει να γαντζωθείς στον οδοντωτό για να μη γκρεμοτσακιστείς! Φυσικά λοιπόν και κινδυνεύσαμε αλλά τελικά δεν εκτροχιαστήκαμε.

Στο μεταξύ ο μικρός Αλέξης μεγάλωσε γρήγορα, ίσως και απότομα, μετά από τους πρώτους έξι μήνες της «εμείς θα αλλάξουμε την Ευρώπη» ερασιτεχνικής (εκ του αποτελέσματος) οδήγησης. Και τώρα πήρε τα τριτομνημονιακά καύσιμα και επιταχύνει προς το αύριο!

Στα βαγόνια του έχει φορτώσει ένα πολύτιμο κεφάλαιο αποδοχής από τον πολύ κόσμο, ως ο πλέον χαρισματικός, ή ελπιδοφόρος… μηχανοδηγός. Κι αυτό κυρίως γιατί οι υπόλοιποι διαθέσιμοι – αυτή τη στιγμή – μηχανοδηγοί, είτε δεν…τό χουν, είτε φέρουν μεγάλο το βάρος της ευθύνης στη συνείδηση του κόσμου, για την διαδρομή που πορεύεται το τρένο της χώρας, τα τελευταία χρόνια.

Ταυτόχρονα πέταξε από τα βαγόνια, τα βαρίδια που έδειξαν ότι μπορούσαν να επιβραδύνουν τη νέα πορεία του και τρέχει αποφασισμένος στις ράγες. Και καλώς ή κακώς πείθει το μεγάλο επιβατικό κοινό, παρά τις ευθύνες για την τεράστια ζημιά στην οικονομία με τις ατέρμονες και αναποτελεσματικές διαπραγματεύσεις των πρώτων μηνών και το δημοψήφισμα με τα επακόλουθα των capital controls. Αλλά η πλειοψηφία των επιβατών δεν έχουν δει ακόμα έξω από τα παράθυρα το μέγεθος της καταστροφής, ούτε θα το αντιληφθούν προ των εκλογών, όπως φυσικά και την εφαρμογή των νέων τριτομνημονιακών μέτρων.

Όμως μέχρι τα εκλογές, αλλά και για καιρό μετά ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι αντιμέτωπος με νέες προκλήσεις. Η πρώτη φορά αριστερή απερχόμενη κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει και για πρώτη της φορά, τον κατά κανόνα επιθετικό αντιπολιτευτικό προεκλογικό λόγο. Ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι αντιμέτωπος με το παρελθόν του. Με τον δικό του καταγγελτικό λόγο όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Κάτι στο οποίο δεν είναι εξοικειωμένος, ειδικότερα όταν το μεγαλύτερο μέρος της επίθεσης που θα δεχτεί προεκλογικά και μετεκλογικά θα προέλθει από την πλευρά των μέχρι χθες συντρόφων και συνοδοιπόρων. Θα πρέπει να αιτιολογήσει και να δικαιολογήσει τη διαδρομή του τρένου και τις «στάσεις» σε πραγματικά γεγονότα των μηνών της θητείας της κυβέρνησής του και όχι απλές διακηρύξεις και προγράμματα στις εύκολα προσβάσιμες στάσεις τύπου …Θεσσαλονίκης. Να υποσχεθεί ρεαλιστικές λύσεις και διαδρομές και την ίδια στιγμή να διαλύσει τις φαντασιώσικες (όπως τις χαρακτήρισε) διαδρομές των άλλων, στις οποίες όμως ζούσε, υπερασπιζόταν και πορευόταν για πολύ καιρό.

Από την προηγούμενη προεκλογική περίοδο μέχρι τις επερχόμενες εκλογές θα έχουν περάσει σχεδόν 9 μήνες. Αν αυτή η χρονική περίοδος αποδειχθεί μια επώδυνη εγκυμοσύνη για τη χώρα, που μπορεί να «γεννήσει» ένα αναβαπτισμένο ρεαλιστή και μεταρρυθμιστή μηχανοδηγό – κι όχι απλώς ένα νέο (κι όχι θείο!) βρέφος, που εύκολα όλοι το χαίρονται και το καλοτυχίζουν – το τρένο έχει ελπίδες να μας ταξιδέψει στις «πιο όμορφες μέρες μας». Αν όμως προκύψει τερατογένεση…

Πηγή: huffingtonpost.gr