05/12/2008

 

Η άλλη απάντηση της Αμερικής στην 11η Σεπτεμβρίου και στο ερώτημα «γιατί μας μισούν;» που αναδύθηκε στην αμερικανική κοινωνία έχει ένα τρισύλλαβο όνομα. Ομπάμα! Ένα όνομα ψαλμός! Το Ομπάμα μοιάζει με μάντρα! Δοκιμάστε να το ψιθυρίσετε με κλειστά τα μάτια και θα νιώσετε κατάνυξη καθώς θα ακουστεί σαν επίκληση σε ένα ανώτερο θεό!  Δεν αστειεύομαι! Το κλικ στο Google βγάζει 215 εκατομμύρια αναφορές για το όνομα Jesus. Για το  Ομπάμα έχει 324 εκατομμύρια… Πολύ ανώτερος Θεός! Άλαλα τα χείλη των ευσεβών (που το ψέλνουν!)

Είναι αλήθεια ότι το όνομα του Ομπάμα παραπέμπει σε αρχετυπικούς ήχους. Το αρχικό Ο επιτείνει το δοξαστικό του χαρακτήρα. Κάτι σαν Ωσαννά. Ίσως το δικό μας το ο το μέγα (ωμέγα) να απέδιδε καλύτερα αυτή την έννοια.

Ω-μπάμα. Ταυτόχρονα το – μπαμα αποτελεί σύνθεση δύο βασικών φθόγγων. Το – μπα, από το μπαμπά στα καθημάς, buddy ίσως για τους Aμερικάνους και το μητρικό –μα σε πολλές ινδοευρωπαϊκές γλώσσες.

Ένας ηγέτης, πατέρας και μητέρα που δοξάζουμε συνεχώς! Ω- μπάμα λοιπόν ! Δίκαια από-θεώνεται!

Η αλήθεια είναι ότι το όνομα προέρχεται από την ΝΔ Κένυα και τη φυλή των Λούο, όπου γεννήθηκε ο προπάππος του. Το πρόθεμα -Ο- σημαίνει  «αυτός» και συνηθίζεται στα αρσενικά ονόματα στη φυλή. Το bam σημαίνει λυγισμένο – στραβό κι αν εκτιμήσουμε ότι στη φυλή τα ονόματα τα δίνανε αμέσως με τη γέννηση και ανάλογα με το πώς φαινόταν το μωρό, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο προπάππος Ομπάμα γεννήθηκε με κάποιο ελαφρώς στραβό χέρι ή πόδι. Ίσως προχωρημένη υπόθεση, αλλά χρήσιμη στο παρακάτω ευφυολόγημα: Είναι στραβός ο Πρόεδρος, ή στραβά θα αρμενίσει;

Γιατί ποιους εκφράζει ο Ομπάμα; Είναι δυνατόν να μην εκφράζει την αμερικανική ελίτ και τα συμφέροντά της. Απλώς η αμερικανική κοινωνία νιώθει πλέον (ίσως και ασυνείδητα) την παγκόσμια αμφισβήτηση της. Έτσι από τις 2-3 ισχυρές υποψηφιότητες, επιλέγει –ώριμα μάλλον– μια τέταρτη που αποτελεί το καλύτερο δυνατό άλλοθι απέναντι στον εαυτό της και τους γύρω της, ένα πρόσωπο που βρίσκεται στις ρεζέρβες του αμερικανικού συστήματος στο οποίο φυσικά έχει ήδη βαπτιστεί.

Γιατί το new deal που ευαγγελίζεται ο νέος ηγέτης, πέρα από επικοινωνιακά τερτίπια έχει την ίδια αφετηρία. Ο Ομπάμα δεν είναι αποτέλεσμα μιας επανάστασης. Δεν είναι ο Σπάρτακος, δεν είναι ο Κρόμβελ, δεν είναι καν ο Ροβεσπιέρος ή -να το πω κι αυτό- ο Λένιν! Είναι προϊόν των ίδιων μηχανισμών που επέλεξαν τους υπόλοιπους Αμερικανούς Προέδρους μέχρι σήμερα, με τις γνωστές θητείες. Και το χρώμα, εντάσσεται στη λογική του άλλοθι και της εικόνας.

Και για να παραμείνω στη φιλοπαίγμονα διάθεση… Και πριν από τον Ομπάμα είχαμε και άλλα -με το ίδιο χρώμα δέρματος- συμβολικά αρχέτυπα: Δύναμης! (Power, ο Powell), Τροφής! (Rice, η Κοντολίζα), αλλά φεύ!

Και για να σας «ταράξω» ακόμα περισσότερο το συλλαβικό αντίστροφο του -μπαμα, δηλ. το μάμπα (mamba) είναι ένα φίδι μεγάλου μήκους και εξαιρετικά δηλητηριώδες της Κεντρικής Αφρικής!

Προσωπικά η φιγούρα του μου είναι συμπαθής και ο λόγος του ελπιδοφόρος, επιβεβαίωση της μαγείας που σε κάνει να ξεχνάς πόσα λεφτά ξόδεψε στην καμπάνια του, τις μεθόδους που μετήλθε, ή ποιους ανθρώπους επέλεξε να τον στηρίξουν στη νέα κυβέρνηση. Μακάρι οι Κασσάνδρες να διαψευστούν και η θητεία του να σηματοδοτήσει όντως ένα new deal.

Ω- μπάμα! Ας τον δοξάσουμε λοιπόν μέχρι να μας προδώσει… Τώρα αν το μάντρα έχει παρόμοιο ήχο και με το Οσάμα… θα δείξει!

* Ο κ. Μάνος Σιφονιός είναι Συγγραφέας – Επικοινωνιολόγος