Τα λάθη που κάνουν οι πολιτικοί στα social media
20/09/2016
Είναι δυνατόν ένα tweet να γκρεμίσει ολόκληρες καριέρες που κάποιοι έχτιζαν για χρόνια; Και όμως είναι. Με τη βοήθεια των ειδικών της επικοινωνίας συγκεντρώσαμε όσα οι πολιτικοί μας πρέπει να αποφεύγουν στον ψηφιακό κόσμο. Τουλάχιστον τα βασικά, γιατί με λεπτομέρεια θα τα αναλύσουμε στις αρχές Οκτωβρίου
Οι Έλληνες πολιτικοί άρχισαν ,από το 2009 κυρίως και μετά, να ανακαλύπτουν τον μαγικό κόσμο των socail media. Ξεκίνησαν να φτιάχνουν τα πρώτα τους προφίλ στο facebook ενώ κάποιοι τόλμησαν να μπουν και στον κόσμο ,του μέχρι τότε λιγότερο δημοφιλούς, Τwitter. Με αφορμή το συνέδριο Game Changer in Digital Marketing που θα πραγματοποιηθεί στις 5 Οκτωβρίου, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, εμείς καταγράψαμε και παραθέτουμε πρακτικές που αν ακολουθηθούν μπορούν να φέρουν αποτελέσματα. Άλλωστε όπως αναφέρει και το πρόγραμμα, οι συμμετέχοντες στην Ενότητα DIGITAL PR & POLITICS, δηλαδή ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης, Πρόεδρος Νεολαίας Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και η Αίγλη Μπαλαμάτση, Managing Director και Head of Strategy της Interweave, θα καταπιαστούν ακριβώς με αυτό: Πώς δηλαδή η ψηφιακή εποχή διαμορφώνει τις εκστρατείες κομμάτων και πολιτικών.
Από το 2009 έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, με πολλές προεκλογικές περιόδους να διεξάγονται στη χώρα και τα social media να διαδραματίζουν το δικό τους ρόλο. Άλλοι πολιτικοί λοιπόν συνεχίζουν να τα χρησιμοποιούν κανονικά, άλλοι περιστασιακά, άλλοι εγκατέλειψαν το “άθλημα”, ενώ υπάρχει ακόμα και μια μικρή πλειοψηφία, που αρνείται -άγνωστο το γιατί- να ανακαλύψει τα νέα αυτά εργαλεία.
Βέβαια, για την τελευταία κατηγορία υπάρχει η δικαιολογία της άγνοιας. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, αυτοί που δεν χρησιμοποιούν τα νέα μέσα ακολουθούν ένα ασφαλές μονοπάτι. Διότι οι επικοινωνιολόγοι συμβουλεύουν πως αν δεν ξέρεις να χρησιμοποιείς τα socail media, καλύτερα να μην τα χρησιμοποιείς καθόλου. Δεν θα έχεις οφέλη, αλλά τουλάχιστον δε θα προκαλέσεις και ζημία. Καλή ακούγεται αυτή η προσέγγιση, αλλά όταν έχουν ανοιχτεί σύγχρονοι λεωφόροι γιατί κανείς να πάει ακόμη από μονοπάτια;
Αφήνουμε αυτήν την κατηγορία πίσω μας, αν και σίγουρα μετά τις 5 Οκτωβρίου που θα διεξαχθεί το Game Changer, όλοι θα θα θέλουν να μπουν στα ενδότερα του Digital Marketing.
Οι σωστές πρακτικές και οι παγίδες
“Επειδή η είσοδος στα social media είναι δωρεάν και η χρήση τους σχετικά απλή, οι πολιτικοί μας τα υποτιμούν. Επειδή είναι φτηνά στη χρήση τους μέσα, η προσέγγιση των πολιτικών είναι τις περισσότερες φορές ερασιτεχνική. Υποεκμεταλλεύονται τις δυνατότητες τους και δεν τα χρησιμοποιούν στο εύρος που θα μπορούσαν και συνήθως επιλέγουν να τα ενημερώνουν οι ίδιοι” μας λέει ο Μάνος Σιφονιός ειδικός σε θέματα επικοινωνίας, που θα μας πει μερικές συνήθειες των πολιτικών που καλό είναι να αποφεύγονται στα ψηφιακά τους προφίλ ταυτόχρονα θα μας δώσει λόγους παρουσίας στο κορυφαίο συνέδριο που συνδιοργανώνει η 24MEDIA.
Positioning
Αν ο πολιτικός δε αναφερθεί εξ αρχής στις θέσεις του και στις τοποθετήσεις του, σίγουρα θα βρεθούν άλλοι που θα το κάνουν για λογαριασμό του και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί στον πολιτικό πως τα συμπεράσματα που θα βγουν θα είναι και αυτά που ο ίδιος επιθυμεί. Άρα λοιπόν ο πολιτικός θα πρέπει συνεχώς να υπενθυμίζει ποιος είναι και τι πρεσβεύει.
Συνεχής ενημέρωση
Δε θα πρέπει η δραστηριότητα να παρουσιάζει μεγάλες αυξομειώσεις. “Είναι λογικό κατά την προεκλογική περίοδο να υπάρχει ένας καταιγισμός από post, με τις δραστηριότητες και τις θέσεις του πολιτικού, όμως και μετά το τέλος της προεκλογικής περιόδου το προφίλ πρέπει να συνεχίσει να ενημερώνεται αναλογικά με τη δραστηριότητα που υπάρχει” λέει ο κ.Σιφονιός. Η απόκτηση άλλωστε “οπαδών” δεν είναι μια προσπάθεια της στιγμής αλλά ένας διαρκής αγώνας.
Απάντηση στα σχόλια
Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι η αλληλεπίδραση. Σε αντίθεση με τα παλαιά μέσα τα social media δίνουν τη δυνατότητα της αλληλεπίδρασης πολιτικού και πολίτη. Αυτό σημαίνει ότι οι πολιτικοί θα γίνονται απευθείας δέκτες σχολίων και ερωτήσεων, αν και συνηθισμένοι σε μονολόγους. Σ’ αυτή την περίπτωση για να αποφευχθούν οι παρεξηγήσεις ο πολιτικός θα πρέπει με τη δημιουργία του προφίλ να θέσει κάποιους κανόνες. Να ξεκαθαρίσει πως δε θα επιτρέπει τα υβριστικά σχόλια και δε θα απαντά σε αυτά. Στα υπόλοιπα όμως, ακόμα και σε αυτά που ασκούν κριτική, δε μπορεί να κάνει πως δεν τα βλέπει. Αλλά και αυτό μέχρι ενός σημείου. “Αν κάποιος επιμένει να ρωτά, ο πολιτικός είναι καλύτερα να απαντήσει πως έχει ήδη πει τη θέση του παραπάνω και να μην μπει σε στείρα αντιπαράθεση” υπογραμμίσει ο κ.Σιφονιός.
Μικρές και στοχευμένες αναρτήσεις
Είναι σχεδόν βέβαιο πως κανείς δεν πρόκειται να κάτσει να διαβάσει στο Facebook μακροσκελής αναρτήσεις. Είναι λάθος να θεωρεί ο πολιτικός πως ο τοίχος του στο Facebook είναι το καλύτερο μέρος για ένα πολιτικό μανιφέστο χιλιάδων λέξεων. Οι αναρτήσεις θα πρέπει να είναι σχετικά μικρές σε έκταση (στο Twitter υπάρχει άλλωστε και ο ανάλογος περιορισμός των 140 χαρακτήρων) και χωρίς γενικότητες. “Αν θεωρούμε πως έχουμε και άλλα να προσθέσουμε θα πρέπει με κάποιο τρόπο να προκαλέσουμε το διάλογο μέσω των σχολίων ώστε να επανέλθουμε ξανά” συμπληρώνει ο κ.Σιφονιός, προτείνοντας ουσιαστικά ένα διαδικτυακό debate.
Σύνθεση περιεχομένου
Ένα από τα θετικά στοιχεία των social media είναι πως δίνουν τη δυνατότητα για χρήση κειμένου, φωτογραφίας, βίντεο εξωτερικών link και ότι άλλο μπορεί κανείς να δημιουργήσει με μια πολυμεσική εφαρμογή. Το συχνό λάθος είναι πως αν και υπάρχουν αυτές οι δυνατότητες, οι πολιτικοί περιορίζονται απλώς στο να γράψουν την άποψή τους. Το περιεχόμενο των αναρτήσεων καλό θα είναι να εναλλάσσεται και ο δέκτης να μην παίρνει τα μηνύματα με έναν μόνο τρόπο. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις.
Αποφυγή ακραίων δηλώσεων
Με την παραπάνω φράση δεν εννοούμε να αποκρύπτει κανείς τις πραγματικές του ιδέες και να προσποιείται στα social media πως είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Στην ουσία αυτό που στην πραγματικότητα πρέπει να κάνει ο πολιτικός είναι ίδιο μ’ αυτό που έκανε τόσα χρόνια στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Να προσπαθήσει να αποφύγει τις ακρότητες ώστε να μην τις βρει μπροστά του. Άλλωστε η σύνθεση δεν είναι και η ίδια η ουσία της πολιτικής; Με τις ακρότητες κανείς δεν κατάφερε να κερδίσει την πλειοψηφία και να αντέξει στο χρόνο.
Δημιουργία ομάδας
Με τις υποχρεώσεις να είναι πολλές στην καθημερινότητα, ένας πολιτικός είναι σχεδόν αδύνατο να παρακολουθεί συνεχώς τα προφίλ του, να τα ενημερώνει, να απαντά και κάνει όλα όσα πρέπει. Η δημιουργία μιας ομάδας έμπιστων συνεργατών οι οποίοι θα ξέρουν τι πρέπει να κάνουν είναι σχεδόν απαραίτητη. Αρκεί να υπάρχει καλή χημεία, συνεννόηση, και ειλικρίνεια. Και όταν ο ίδιος ο πολιτικός θα γράψει κάτι μόνος του κανείς δε θα πρέπει να καταλάβει το παραμικρό.
Μετά από όλες αυτές τις συμβουλές θα πρέπει οι πολιτικοί μας, παρά το γεγονός ότι καμώνονται πως γνωρίζουν άριστα την τέχνη της επικοινωνίας να συμβουλευτούν τους ειδικούς και να ζητήσουν βοήθεια, ώστε να επιτύχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από την απόκτηση μεγαλύτερης αναγνωρισιμότητας, και παρεμβατικότητας.
