19/01/2018
Με την ευκαιρία επανάληψης του Survivor, ας αναλύσουμε από πλευράς επικοινωνίας και …βιολογίας, την επιτυχία του.
Στη φύση επιβιώνει το άτομο/είδος που προσαρμόζεται καλύτερα στο περιβάλλον σύμφωνα με το δαρβινικό δόγμα της βιολογίας. Η διαδικασία με την οποία το άτομο/είδος θα επιβιώσει/επικρατήσει έναντι των ανταγωνιστών του, ονομάζεται φυσική επιλογή. Στο τηλεοπτικό παιχνίδι Survivor που θα δούμε ξανά, για την επιλογή του νικητή (του survivor!) δεν είχαμε ακριβώς «φυσική»επιλογή. Δεν τον επέλεξε τελικά η «φύση» (το περιβάλλον δηλαδή που δημιούργησε η παραγωγή του παιχνιδιού), αλλά το κοινό της τηλεοπτικής αρένας – που και αυτό κατά μία έννοια αποτελεί «φυσικό περιβάλλον». Αλλά με ποια κριτήρια;
Στο αρχικό στάδιο του παιχνιδιού, όσοι «επιβίωσαν» ικανοποίησαν μια σειρά κριτήρια που παραπέμπουν περισσότερο σε στοιχεία της φυσικής επιλογής, όπως θα δούμε παρακάτω. Όμως στο τελικό στάδιο ο κόσμος επέλεξε με βάση τις προσωπικότητες και τα γεγονότα, όπου όμως και αυτά, δεν ήταν στη θέα μιας πραγματικής αρένας, όπου όλα φαίνονται, αλλά μιας επιλεγμένης πραγματικότητας, από παραγωγούς, σκηνοθέτες, οπερατέρ και μοντέρ. Δηλαδή, το τηλεοπτικό προϊόν που έδειξαν οι οθόνες μας, δεν ήταν η πλήρης πραγματικότητα – πως θα μπορούσε άλλωστε – αλλά η «πραγματικότητα» που επέλεξαν τρίτοι για το τηλεοπτικό κοινό.
Αυτό το στοιχείο, χωρίς να εντάσσεται στα hot θέμα του φαινομένου των fake news – αποτελεί όμως ενδεχομένως ιδιαίτερο υποσύνολο του και μάλλον προπομπό του – συνιστά σε κάθε περίπτωση την επιβεβαίωση της ψευδαίσθησης της πραγματικότητας. Αυτής της «δικής» μας πραγματικότητας όπως αυτή μας παρουσιάζεται τόσο από τις – μειωμένες για ολοκληρωτική αντίληψη – αισθήσεις μας, όσο και από τον «περιορισμένο» φακό της τηλεόρασης, αλλά και την επιλεκτική (κατευθυνόμενη ή μη) προσέγγιση περιεχομένου και των υπόλοιπων ΜΜΕ, των social media περιλαμβανομένων.
Ας δούμε όμως τα θεμελιώδη στοιχεία της βιολογίας που αναδείχθηκαν ουσιαστικά και συμβολικά σε αυτό το παιχνίδι και τους λόγους επιτυχίας του.
Στα έπαθλα στη διάρκεια του παιχνιδιού σημειώνω μόνο τα θέματα της ασυλίας (το αίσθημα ασφάλειας, έστω και παροδικό είναι σημαντικό από τον πρωτόγονο μέχρι τον σύγχρονο άνθρωπο) και του φαγητού! Η τροφή επανεκτιμάται, γίνεται πρωτεύον αγαθό (έστω και με τα προωθητικά τερτίπια των διαφημιζόμενων) και μας θυμίζει την θεμελιώδη αξία της στην ομάδα των ανθρώπινων ενστίκτων.
Οι νέοι άνθρωποι (πoυ δεν είχαν εκτεθεί και στην παλαιότερη εκδοχή του survivor) αγκάλιασαν σε συντριπτικό βαθμό το παιχνίδι, όπως έδειξαν οι τηλεθεάσεις και τα social media. Σε μια εποχή που οι νέοι νιώθουν πως χαρακτηρίζεται από έντονο ανταγωνισμό – όπως και στο τηλεοπτικό παιχνίδι – και βλέπουν το πρότυπο του γυμνασμένου σώματος να παίζει σημαντικό ρόλο στον κόσμο τους, κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο. Ίσως και εύκολο για μια νέα, ευάλωτη – χτυπημένη από τα απόνερα της κρίσης – γενιά, που αναζητά ταυτότητα, πρότυπα και το δικαίωμα στην επιβίωση και την ενσωμάτωσή στην πραγματική ζωή, ούσα εθισμένη στη ζωή μέσα από οθόνες.
Όλα τα ανωτέρω είναι οι αιτίες που οι αιτήσεις για το νέο παιχνίδι ξεπέρασαν τις 76.000! από νέους ανθρώπους φυσικά! Πολύ περισσότερες από τις αιτήσεις στα άλλα ανάλογα παιχνίδια. Οι επόμενοι επιλεγμένοι (και πιθανώς «μεταλλαγμένοι»! – με βάση συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να υιοθετήσουν για να «επιβιώσουν») θα α(ντα)γωνιστουν μπροστά μας στην τηλεοπτική αρένα, αλλά και κρυφά, για να σταθούν τελικά σε ένα προσωρινό βάθρο μπροστά στον κυρίαρχο – για εκείνη μόνο τη στιγμή τηλεθεατή – και με όπλο το επικοινωνιακό τους προφίλ που θα έχει χτιστεί συνειδητά ή από αδράνεια μέχρι εκείνη τη στιγμή, θα ζητήσουν την ψήφο του. Ένας survivor. O chosen one. Ο εκλεκτός.
Μάνος Σιφονιός
Επικοινωνιολόγος – Συγγραφέας