Green Porno!
06/06/2008
Ο κυριακάτικος Τύπος γέμισε «πράσινα» αφιερώματα ενόψει της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος. Πρωτοφανές! Άντε και του χρόνου γιατί αν πω Χρόνια Πολλά, μπορεί το Περιβάλλον να το εκλάβει ως δούλεμα!
Φυσικά αν μια έρευνα κατέγραφε τις απαντήσεις στην απλή ερώτηση: «ανησυχείτε για το μέλλον του πλανήτη κλπ» θα χτύπαγε ποσοστά πάνω από 90% κι είμαι ένας από αυτούς που θα στοιχιζότανε πίσω από το ΝΑΙ. (Το γράφω κεφαλαία για να κρύβομαι εύκολα πίσω από αυτό)
Η ανησυχία δεν στοιχίζει τίποτε, ειδικά αν εκδηλώνεται με τη θέα κάποιου τηλεοπτικού ρεπορτάζ ή στο πέρασμα ενός αφιερώματος στην εφημερίδα αφού συνήθως ολοκληρώνεται με την επωδό: «βρε για δες τι γίνεται στον κόσμο…» (τα αποσιωπητικά με κυριολεκτική και όχι γραμματική έννοια)
Αυτό που θα έπρεπε να μετρήσουμε είναι η ένταση της ανησυχίας, ή ο χρόνος στον οποίο μας απασχολεί. Πχ καταναλώνει ένα μέρος της σκέψης μας στη διάρκεια της ημέρας ή πετάξαμε δύο πράγματα στους μπλε κάδους και καθαρίσαμε; Είναι θέμα στη συζήτηση της παρέας, ή παρεπιδημούν οι ξώφαλτσες κι ανώδυνες κουβεντούλες και κυριαρχεί η all time classic Eurovision και η θέση της συμπαθούς (και πολύ-παθούς σε τέτοιου είδους αρθρογραφία), Καλομοίρας;
Και φυσικά δε μιλάω για τους αρκετούς, αλλά λίγους, που ανταλλάσσουν την κατακραυγή τους σε mail, υπογράφουν κείμενα διαμαρτυρίας, άντε να συγκεντρωθούν και στο Σύνταγμα, και στους ακόμα λιγότερους που ενσωματώνουν «πράσινες» πρακτικές στον τρόπο ζωής τους.
Αυτό που δεν λαμβάνεται υπόψιν, στις κρίσιμες και σημαντικές συζητήσεις που γίνονται κατά καιρούς για το περιβάλλον είναι πρώτον το σύνδρομο της απώθησης! Κανείς δεν θέλει να χαλάσει τη ζαχαρένια του στο βαθμό που τον αφορά κάποιο σοβαρό θέμα που παραπέμπεται στο μέλλον, εξαρτάται από «τας μεγάλας δυνάμεις» ή μοιάζει τόσο τεράστιο που αισθάνεται αδύναμος και προτιμά εύκολα να αποενοχοποιείται με το σκάνδαλο της διπλανής πόρτας που του παρουσιάζουν τα ηλεκτρονικά και έντυπα πρωτοσέλιδα… Δεύτερον είναι το φαινόμενο της κονιορτοποίησης της ενημέρωσης, όπου ειδήσεις και ρεπορτάζ για διάφορα άνισα και ετερόκλητα θέματα διαδέχονται το ένα το άλλο…
(Και το πρώτο και το δεύτερο κάπου συναντιούνται για να μην πω ότι το ένα ενισχύει το άλλο)
Αυτό οδηγεί στην υπερφόρτωση της μνήμης μας και οδηγεί σε μια συνειδησιακή αναλγησία (κάτι σαν το Κυπριακό που επί χρόνια στις δημοσιογραφικές κουβέντες ακούγαμε ότι «δεν πουλάει»). Τελικά αγαπητοί Capitalίστες, λέτε να πάει καλλιά του ο πλανήτης κι ακόμα θα αναμασάμε στείρα μηνύματα του τύπου «Δεν ξεχνώ»;
«Ναι ρε μεγάλε δεν ξεχνώ… αλλά για θύμισέ μου για τι πράγμα», ρώτησε ο MAD MAX κατεβαίνοντας από τη μηχανή του…
Ρητορικόν ερώτημα: Τελικά ενδιαφερόμαστε ή όχι;
Πείτε μου τι παραπάνω πούλησαν οι εφημερίδες με τα κατά καιρούς «πράσινα» αφιερώματα και τα DVD για τον πλανήτη και θα σας πω πόσα παραπάνω πούλαγε κυριακάτικη εφημερίδα (πριν της το κόψουνε) με τα έργα sex!
Ιδού λοιπόν η λύση! Θεματολογία που προάγει τις οικολογικές μας ευαισθησίες και κυρίως ΔΡΑΣΕΙΣ! με πικάντικο έως σκανδαλιστικό περιτύλιγμα. Green Porno!!! Το τι θα αφορά είναι ζητούμενο δημιουργικών εγκεφάλων. Η Ιζαμπέλλα Ροσελίνι το βρήκε, και με αυτό τον τίτλο («Green Porno») δημιούργησε μια σειρά από 8 φιλμάκια στα οποία αναπαριστά με ρεαλιστικές και συνάμα χιουμοριστικές – «σκληρές» σκηνές, τη σεξουαλική ζωή διαφόρων εντόμων. (http://www.sundancechannel.com/greenporno, διαθέσιμο από τον Ιούλιο εκτός ΗΠΑ).
ΥΓ. Κάποιοι χαλιούνται επειδή ο κόσμος ασχολείται με την οικολογία από μόδα και όχι από συνείδηση. Ε και; Λες και η οικολογική συνείδηση είναι ένας διακόπτης που θα πατήσουμε ξαφνικά και όλοι θα αλλάξουμε. Και όσο δεν το αντιληφθούμε ότι η αλλαγή θα γίνει πιο εύκολη με τους όρους και τα εργαλεία της Επικοινωνίας, το ρητορικό ερώτημα – σύνθημα: «Ο πλανήτης αλλάζει, το κλίμα αλλάζει. Εμείς;», θα έχει μια στερεότυπη πικρή απάντηση: Εμείς όχι!
Μάνος Σιφονιός
Επικοινωνιολόγος – Συγγραφέας
